Nasze psy     Nasze suczki     Szczenięta     O Rey Gladiador     Nasze podróże     Księga gości     Kontakt        

Czego nie ma człowiek

Człowiek zakwalifikował psa w rzędzie ssaków mięsożernych, w rodzinie psowatych, którą tworzy kilka rodzajów. Psy żyją na całej kuli ziemskiej, w różnych warunkach klimatycznych i bytowych. Nie obce są im pustynie ani tropikalne puszcze, tundry Północy ani lodowce Arktyki.

Prawie od samego początku zachowały jednakowy stan uzębienia. Został on opisany wzorem

3142

-----------------

3143

Obrazującym układ zębów w połowie szczęki górnej i dolnej. Oznacza to, że cała szczęka górna ma 6 siekaczy, 2 kły, 8 zębów przedtrzonowych, 4 trzonowce; dolna zaś 6 siekaczy, 2 kły, 8 zębów przedtrzonowych i 6 trzonowych, co łącznie daje 42 zęby. U większości ras mniejsza liczba zębów jest uważana za wadę, a u niektórych stanowi powód eliminowania z hodowli.

U szczytu kończyn przednich pies ma pięć palców, do wyjątków należy norweski lundehund z sześcioma. Stawiając na ziemi kończyny tylne, stąpają czterema palcami. Czasami szczenięta rodzą się ze szczątkowym piątym pazurem (tzw. wilczym) albo ostrogą. Przeważnie należy się go pozbyć, ale np. u briarda podwójne ostrogi na tylnych nogach są znakiem charakterystycznym rasy, bez którego pies nie zostałby dopuszczony do chowu.

Po łowczych przodkach psy odziedziczyły doskonały węch i właśnie ten zmysł dostarcza im najwięcej informacji o świecie. Psi nos cechują wspaniałe zdolności kojarzenia, zresztą różnie rozwinięte w zależności od rasy- zwierzęta krótkonose mają mniejszą ostrość węchu. Ponadto psy potrafią zapamiętywać zapachy. Człowiek wykorzystuje to podczas łowów, w kryminalistyce, ratownictwie, a także w pracy służb celnych, przy wykrywaniu narkotyków. Z równa precyzją psy posługują się słuchem. Zwracają uwagę na wysokość, natężenie i barwę dźwięków. Najważniejsza z tego jest wysokość, która zleży od liczby drgań w jednostce czasu. Człowiek odbiera dźwięki o wysokości do  20 000 Hz, pies zaś z łatwością rozróżnia także ultradźwięki, aż do 90 000 HZ. Rejestruje to czego człowiek w ogóle nie słyszy.  Oprócz pamięci węchowej pies ma także pamięć słuchową. Dzięki niej bezbłędnie rozpoznaje pracę silnika samochodu swojego pana. Nasze oko automatycznie różni się od psiego. W porównaniu z węchem i słuchem psy wzrok mają słaby. W półmroku widzą lepiej niż człowiek, choć możliwe, że w pełnym świetle dziennym przewaga jest po stronie człowieka. Z odległości 300m potrafi rozróżnić przedmioty w bezruchu, natomiast ruch rejestruje do 700m , pola widzenia obojga psich oczu są niezależne, a świat jest oglądany w znacznie ograniczonych barwach. Zazwyczaj dla psa wszystko wydaje się szare, więc można nazwać go daltonistą. Nie rozróżnia np. żółtego od zielonego. Stosunkowo dobrze rozwiną się u nich zmysł smaku. Kubki smakowe znajdują się na powierzchni i po bokach języka, podobnie jak u człowieka. Z łatwością więc pies nabiera przyzwyczajeń i znajduje sobie przysmaki. Receptory, którymi odbiera ciepło, zimno, ból, dotyk są rozmieszczone na całej powierzchni ciała. W tym też nie różnią się od człowieka. Ponadto na pysku wyrastają mu wrażliwe włosy czuciowe (tzw. wąsy).

Fizjologiczną temperaturą ciała przewyższają człowieka. U zdrowego dorosłego zwierzęcia podczas mierzenia temperatury w odbycie osiąga ona 37,5-39°C, natomiast u szczeniaka zbliża się do górnej granicy tego przedziału. Temperatura psa stanowi doskonały wskaźnik jego zdrowia.

 Suka jest zwierzęciem diestralnym. Ruja (łac. Oestrus)- grznie się, zwane też cieczką, występuje tylko 2 razy do roku, zwykle w odstępach sześciomiesięcznych. Mogą występować zmiany cyklu. Ruja trwa zazwyczaj 21 dni, a idealny okres do pokrycia przypada na dni od 10 do 15. ciąża natomiast trwa 63 dni (różnice fizjologiczne wynoszą [+-] 5 dni)liczebność miotu zależy od wielkości zwierzęcia.

 W porównaniu z człowiekiem pies żyje krótko. Decydują o tym: rasa, warunki w domu pana, wykorzystywanie użytkowe, sposób odżywiania. Często przelicza się wiek psa tak, że jeden rok to 7 lat u psa, co nie jest do końca słuszne. Pies dorasta bowiem znacznie szybciej, a po osiągnięciu dojrzałości starzeje się wolniej. Utrzymuje się, że psy ras większych, potężniejszych nie osiągają tak zaawansowanego wieku, jak ich mniejsi kuzyni. Np. bobtail żyje średnio 11 lat, natomiast 15 letni pinczer nie należy do rzadkości.