Jestem bardzo dumny z mojego Taucho – wyznał wzruszony Juan Carlos Torres Donate, gdy wygrał ze swym pupilem Best In Show najważniejszej monografiki ras hiszpańskich w Madrycie. „Dogo canario – najlepszy z najlepszych, o takim sukcesie może marzyć każdy.” Wśród 17 przedstawicieli ras Półwyspu Iberyjskiego, dogo canario nie należał w żadnej mierze do faworytów. Niespodziewany zwycięzca pochodzi faktycznie z Wysp Kanaryjskich. Mieszka w hodowli „Cielo de Canarias” na wyspie Teneryfa. Jest więc prawdziwym psem kanaryjskim.
Właściciele są zafascynowani nieprzeciętną inteligencją, mądrością, wrażliwością i spokojem swojego championa. Oczywiście cechy te powinny charakteryzować każdego przedstawiciela rasy. Tak, ten groźnie wyglądający pies jest w istocie łagodny i wielkoduszny dla właściciela, z którym się ślepo utożsamia, i dla członków swojej rodziny. Ponieważ jest zrównoważony psychicznie i bardzo lubi dzieci, cierpliwie znosi wszelkie przejawy miłości z ich strony. Idealnie też układają się jego stosunki z innymi zwierzętami. Za przyzwoleniem właściciela akceptuje osoby obce i okazuje im nawet serdeczność. Pozostawiony jednakże sam sobie jest nieufny i może być nawet agresywny. Bez wyraźnej prowokacji raczej nie atakuje. Niemniej jednak jest to typowy pies stróżująco-obronny, całkowicie oddany swemu „stadu”, lecz ze zdolnościami do walki, w związku z czym w wypadkach awaryjnych może być niebezpieczny. Dogo canario nie jest psem konfliktowym i łatwo się uczy. Nie należy jednak stosować wobec niego przemocy. Potrzebuje zdecydowanego właściciela, który zapewni mu również zajęcie. Zostawiony sam sobie zazwyczaj wypełnia sobie czas w sposób niekoniecznie oczekiwany ze strony członków rodziny.
Taucho mieszka na Wyspach Kanaryjskich i jest psem wystawowym. Większość weekendów spędza więc na różnego rodzaju imprezach. Musi być w związku z tym w bardzo dobrej formie. Do jego codziennych zajęć należy jogging po plaży i pływanie. Poza tym bawi się ze swoim małym przyjacielem, pilnując by dziecku nikt nie zrobił krzywdy. „Oczywiście dogo canario jest wyrozumiały dla najmłodszych” – wyznał Juan Carlos. „Nie możemy jednak zapominać, że mamy tu do czynienia ze sporym, silnym i masywnie zbudowanym psem, który może zrobić krzywdę w całkowicie niezamierzony sposób. Nie należy więc pozostawiać dzieci i ich czworonogów całkowicie bez kontroli”.
Dogo canario jest rasą bardzo starą, do niedawna jednakże znaną pod nazwą perro de presa canario . Obfite informacje na jej temat odnajdujemy w wielu dokumentach historycznych wydanych po XVI stuleciu. Zakłada się, że przodkowie presa canario zostali sprowadzenia na wyspy przez konkwistadorów i hiszpańskich kolonistów. Z biegiem czasu, pozostając w izolacji, psy te stały się oddzielną rasą. Jedna z hipotez zakłada, że osobniki napływowe zostały skrzyżowane z osobnikami zamieszkującymi od dawna wyspy. Uważa się też, że na uformowanie dogo canario miały wpływ molosy pochodzące z Wysp Brytyjskich i Kuby. Pewne jest, że psy o pokaźnych rozmiarach i wybitnym temperamencie były od dawna używane na Wyspach Kanaryjskich do strzeżenia farm bydła, dobytku ludzkiego i polowania na grubego zwierza. Ten masywny i nie znający strachu czworonóg padł, niestety jak to w życiu bywa, ofiarą hazardu ludzkiego i był do połowy XX wieku używany do walk psów, będących ulubioną zabawą tubylców. Oficjalny zakaz organizowania walk doprowadził do prawie całkowitego zaniku pogłowia tej pięknej rasy. Na szczęście niepowtarzalne cechy psychiczne, imponujący wygląd, a także łatwość przystosowania się do życia w różnych warunkach, także do życia w mieście, zjednały jego przedstawicielom wielu przyjaciół i już w latach siedemdziesiątych rozpoczęto prace nad odtworzeniem rasy. W 1982 roku, grupa hodowców z Teneryfy, pracujących nad rekonstrukcją rasy, powołała do życia pierwszy klub. Efektem ich pracy była prezentacja dogo canario już w 1985 roku, w czasie dwóch wystaw: Narodowej na Teneryfie i Międzynarodowej w Las Palmas. Na oficjalną prezentację perro de presa canario, wszyscy jej miłośnicy musieli poczekać do listopada 1987roku. Od tego momentu rozpoczęto prace nad przygotowaniem standardu, który oficjalnie zaprezentowano 24 stycznia 1989 roku. Hiszpański Związek Kynologiczny podjął w tym momencie starania o oficjalne uznanie rasy przez FCI. Obecny standard dogo canario został zatwierdzony przez FCI 3 czerwca 2001roku. Przedstawiciele rasy są dziś nie tylko obecni na wielu wystawach międzynarodowych, lecz również jako psy towarzyszące i rodzinne na ulicach miast i wiosek na całym świecie.
Tekst Anna Narewska
Opublikowano w dwumiesięczniku:
Pies
Nr 5 2003