Wzorzec FCI N° 346/  15. 06. 2001 / E

DOGO CANARIO

POCHODZENIE : Hiszpania.

DATA PUBLIKACJI OBECNIE OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : 04.06.2001.

PRZEZNACZENIE : Pies stróżujący i pomocnik przy wypasaniu bydła.

KLASYFIKACJA FCI :       Grupa 2           Pinczery i Sznaucery

Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.

Sekcja 2.1:          Molosy, typ dogowaty

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY : Pies molosowaty, pochodzący z wysp Teneryfa i Gran Canaria w archipelagu Wysp Kanaryjskich. Rasa pochodzi ze skrzyżowania rdzennie kanaryjskich psów pomagających przy wypasie bydła, zwanych „majorero”, oraz molosów sprowadzonych później na archipelag. W wyniku tych krzyżówek powstała odrębna, lokalna grupa psów w typie doga, średniego wzrostu, o umaszczeniu pręgowanym lub płowym z białymi znaczeniami oraz mocnej, typowej dla molosów budowie, ale jednocześnie zwinnych i energicznych; o wielkim, nieokrzesanym temperamencie oraz żywym i wiernym charakterze. W ciągu XVI i XVII wieku ich populacja znacząco się powiększyła. Liczne wzmianki o tego typu psach można znaleźć w hiszpańskich tekstach historycznych, a przede wszystkim w „Dokumentach Rady Miejskiej”. Źródła te opisują zadania jakie spełniały, głównie jako psy stróżujące i strzegące stad bydła, a także pomagające rzeźnikom w chwytaniu i ujarzmianiu zwierząt.

WYGLĄ OGÓLNY : Pies średniego wzrostu, harmonijnie zbudowany o profilu nakreślonym liniami prostymi i czarnej masce. Mocnej, krępej budowy, proporcjonalny. Dobrze umięśniony, o tułowiu dłuższym niż wysokość w kłębie. Suki są nieco dłuższe niż psy.

TEMPERAMENT / ZACHOWANIE : Pies o spokojnym wyglądzie i uważnym spojrzeniu. Szczególnie predysponowany do stróżowania oraz tradycyjnej funkcji psa zaganiającego i kierującego stadem bydła. Pewny siebie, o zrównoważonym usposobieniu. Szczeka tonem niskim i głębokim. Łagodny i wielkoduszny dla członków rodziny, bardzo przywiązany do właściciela, nieufny w stosunku do obcych. Wygląd wyraża pewność siebie, szlachetność i lekki dystans. W stanie pobudzenia jego postawa wyraża siłę, a spojrzenie jest czujne.

GŁOWA : W kształcie nieco wydłużonego sześcianu, masywna, krótka, mocna, okryta luźną skórą. Proporcje mózgoczaszki i kufy wynoszą 60% – 40%. Szerokość mózgoczaszki stanowi 3/5 długości całej głowy.

CZĘŚĆ MÓZGOWIOWA:

MÓZGOCZASZKA : Lekko wypukła w płaszczyźnie podłużnej i poprzecznej, chociaż kość czołowa jest płaska. Szerokość mózgoczaszki jest zbliżona do jej długości. Łuki jarzmowe silne zaznaczone, mięśnie skroniowe i policzkowe dobrze rozwinięte, ale nie wypukłe. Guz potyliczny słabo zaznaczony.

STOP : zaznaczony, ale nie przesadnie. Bruzda czołowa wyraźna, ciągnie się przez około 2/3 długości czaszki. Linie mózgoczaszki i kufy są równoległe lub lekko zbieżne.

CZĘŚĆ TWARZOWA:

NOS : Szeroki, o mocnym czarnym pigmencie. Osadzony na przedłużeniu górnej linii kufy. Przednia krawędź nosa jest lekko cofnięta za przednią krawędź warg. Nozdrza duże, umożliwiające swobodne oddychanie.

KUFA : Krótsza od mózgoczaszki. Jej długość stanowi zwykle 40% długości głowy, a szerokość 2/3 szerokości mózgoczaszki. Szeroka u nasady i lekko zwężająca się w kierunku nosa. Górna linia kufy płaska, o prostym profilu, bez wygarbień.

WARGI : Wargi górne umiarkowanie obwisłe, z przodu łączą się tworząc kształt odwróconej litery „V”, od wewnętrznej strony ciemno pigmentowane.

SZCZĘKI / UZĘBIENIE : Zgryz nożycowy. Zgryz cęgowy jest dopuszczalny, ale niepożądany ze względu na szybsze zużywanie się zębów. Dopuszczalny jest również lekki przodozgryz. Kły szeroko rozstawione. Zęby szerokie, o mocnych nasadach. Zęby trzonowe duże, siekacze niewielkie, kły dobrze rozwinięte i prawidłowo wzajemnie dopasowane

OCZY : Lekko owalne, rozmiaru średniego do dużego, szeroko rozstawione, nie zapadnięte ani wyłupiaste. Powieki czarno pigmentowane i dobrze przylegające, nigdy opadające. Kolor oczu kasztanowy do ciemnokasztanowego, stosownie do koloru szaty, ale nigdy jasny.

USZY : Średniego rozmiaru, szeroko rozstawione, okryte krótkim i delikatnym włosem, opadają swobodnie po obu stronach głowy. Złożone na głowie mają kształt różyczek. Osadzone w punkcie nieco wyższym niż przedłużenie linii oka. Uszy osadzone zbyt wysoko i blisko siebie są nietypowe. W krajach dopuszczających kopiowanie uszy są stojące.

SZYJA : Nieco krótsza niż całkowita długość głowy. Po dolnej stronie nieco luźna skóra tworzy niewielkie podgardle. Szyja jest bardzo muskularna, masywna, prosta, w kształcie cylindryczna.

TUŁÓW : Wydłużony, szeroki i głęboki. Jego długość przewyższa wysokość w kłębie o 18 – 20%, przy czym suki są nieco dłuższe. Słabizny słabo zaznaczone.

LINIA GÓRNA : Prosta, bez deformacji, podtrzymywana przez dobrze rozwiniętą, ale niezbyt widoczną muskulaturę. Wznosi się lekko od kłębu ku zadowi. Nigdy łękowata ani karpiowata.

ZAD : Średniego rozmiaru, szeroki i zaokrąglony. Nie powinien być zbyt długi, aby nie ograniczał swobody ruchów. U suk zwykle szerszy niż u psów.

KLATKA PIERSIOWA : Szeroka, o dobrze widocznych mięśniach. Powinna sięgać co najmniej do łokcia, oglądana zarówno z profilu, jak i od frontu. Obwód klatki piersiowej zwykle równy wysokości w kłębie powiększonej o 45%. Żebra dobrze wysklepione.

LINIA DOLNA : Lekko wznosząca się, nigdy opadająca.

OGON : Gruby u nasady i zwężający się ku końcowi, nie powinien sięgać dalej niż do stawu skokowego. Osadzony ani zbyt nisko, ani za wysoko. W ruchu szablasto wygięty, nie powinien być zwinięty ani wygięty w kierunku grzbietu. W spoczynku zwisa prosto zawijając się lekko na końcu.

KOŃCZYNY :

KOŃCZYNY PRZEDNIE

ŁOPATKI : Mocno skośne.

RAMIONA : Dobrze kątowane, ukośne, harmonijnie połączone z prostymi podramionami, mocnej kości i dobrze umięśnione.

ŁOKCIE : Nie powinny być wciśniete ani odstające. Odległość łokci od podłożą powinna być zbliżona do 50% wysokości w kłębie psów i nieco mniejsza u suk.

ŚRÓDRĘCZE : Mocne, ustawione nieco skośnie.

ŁAPY : Kocie, z zaokrąglonymi, niezbyt zwartymi palcami. Poduszki czarne, dobrze rozwinięte. Pazury ciemne, białe niepożądane, choć mogą się pojawić u osobników o jasnym umaszczeniu.

KOŃCZYNY TYLNIE : Mocne i równoległe.

UDA : Długie i muskularne. Kątowanie umiarkowane, nie przesadne.

STAWY SKOKOWE : Osadzone nisko.

STOPY : Nieco większe od łap, o podobnym wyglądzie.

RUCH : Zwinny, sprężysty, pokrywający dużo terenu, z dalekim wykrokiem. Ogon w ruchu noszony jest nisko, a głowa nieco powyżej linii grzbietu, w stanie pobudzenia głowa i ogon są podniesione.

SKÓRA : Gruba i elastyczna, luźna na szyi, w pobudzeniu tworzy na głowie liczne symetryczne zmarszczki, których osią symetrii jest zmarszczka biegnąca środkiem czoła
SZATA :

WŁOS : krótki, gruby, płasko przylegający, bez podszerstka (może pojawić się czasami na szyi i pośladkach), nieco szorstki w dotyku. Bardzo krótki i delikatny na uszach, trochę dłuższy w części krzyżowej i na pośladkach.

UMASZCZENIE : Pręgowane we wszystkich odcieniach, od ciepłych, ciemnych odcieni do jasnoszarego i blond. Różne odcienie płowego, aż do piaskowego. Białe znaczenia mogą pojawić się na piersi, gardle i u nasady szyi, a także na palcach kończyn, jednak powinny być jak najmniejsze. Maska zawsze czarna, nie sięgająca dalej niż na wysokość oczu.

WZROST I CIĘŻAR

Wysokość w kłębie: Psy: 60 – 65 cm

Suki: 56 – 61 cm

W przypadku osobników bardzo typowych zezwala się na odchylenie 1 cm od górnej i dolnej granicy wzrostu.

Minimalny ciężar: Psy: 50 kg

Suki: 40 kg

WADY : Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia odchylenia.

WADY DROBNE :

• zbyt liczne zmarszczki w części twarzowej, jeśli nie zniekształcają jej wyrazu
• zgryz cęgowy

WADY POWAŻNE :

• głowa o niewłaściwych proporcjach
• linie mózgoczaszki i kufy silnie zbieżne, nadmiernie wyrażony stop
• maska sięgająca dalej niż na wysokość oczu
• łapy lub stopy ustawione do środka albo na zewnątrz
• fafle nazbyt obwisłe
• jednakowa wysokość kłębu i zadu
• nadmiernie obwisłe podgardle
• luźne powieki
• wypukły grzbiet kufy
• niedostateczne lub nadmierne kątowanie
• opadająca linia dolna
• niezbyt głęboka klatka piersiowa
• zbyt wysokie osadzenie ogona, ogon zbyt cienki
• słaby kościec

WADY BARDZO POWAŻNE :

• kwadratowy profil
• głowa trójkątna, wąska, nie sześcienna
• lekka budowa
• ogon zawinięty, bardzo cienki, jednakowej grubości na całej długości lub zdeformowany
• wzrost zbyt wysoki lub zbyt niski
• linia grzbietu łękowata lub karpiowata, słabe przedpiersie, żebra zbyt mało wysklepione
• brak zmarszczek w częsci twarzoej (naciągnięta, nieelastyczna skóra)
• jasne oczy (żółte), oczy zbyt wąsko osadzone, skośne, wyłupiaste lub zapadnięte
• nadmierny przodozgryz
• braki zębów (z wyjątkiem P1)
• uszy zbyt wysoko osadzone
• mózgoczaszka zaokrąglona lub nadmiernie wysklepiona
• linie mózgoczaszki i kufy rozbieżne
• włos gładki i delikatny
• słabo wykształcona maska
• długa, mało masywna szyja

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

• niezrównoważony charakter, jakiekolwiek objawy agresji
• całkowity brak pigmentacji nosa i wewnętrznej strony warg
• zupełny brak maski
• niepożądane białe plamy
• zad niższy niż kłąb, opadająca linia grzbietu
• oczy niebieskie lub różnych kolorów
• ucięty ogon
• monorchidy i kryptorchidy
• klatka piersiowa słabo rozwinięta

Każdy pies mający jasne oznaki anomalii fizycznych lub charakteru powinien być zdyskwalifikowany.

UWAGA : Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone całkowicie w worku mosznowym